قطار ابری……

_هی رفیق چرا حرف نمیزنی؟!!

_م…و……ن…اا….ااااا..اا…

_نکنه قطارت رو اشتباهی سوار شدی؟!!(اینها را دو مرد خوش سیما با کت وشلوار مشکی  که در طرفین چپ و راستش ایستاده بودند گفتند. جنت مکانها بله آنها جنت مکان بودن و شهید ما بر اثر سانحه ای ….!)

_غریبانه است!!!

جنت مکان دومی_چراغ افروختی که سوء نداشت.!

و او را در چهلچراغی که از سویی و تک چراغی که اصلش بود از سوی دیگر آمدند.

(جنت مکان اولی به جنت مکان بغل دستی یش تنه زد و گفت:)_ه ه هی هی ی ی ی ی به نظرت من هم قطارم رو فقط قطارم رو اشتباهی سوار می شدم  اینطوری می شد.؟!!

 (دومی)-بگذریم.

 (شهید)_نمی خواهید برگردید؟!

_یعنی چی جنتی وجود نداره؟

(شهید)_ نه نگفتم وجود نداره فقط . فقط گفتم:..

جای که نه بدایت نه نهایت پیداست…نه در پیش رو است نه در پس  و نه درکناره ها

و نه درهیچ کجا از جایی که ایستاده ای و نه در هیچ نقطه دیگر طلاقی ها ….

_طلاقی ها …ه .ها..هیچ موازاتی  به هم نمی رسد هیچ نقطه ثقلی نمی یابد سراب است سراب….

_یعنی هیچ و هیچ و همه  همه ای که از همه آنچه در درون و برون است بی نیاز است.

(شهید)_می فهمی چی می گویم؟!!!

_راستش نه واضحتر بگو اونهمه نور نمی گذاره ببینم

(جنت مکان دومی) _این همه…نور..او..او ..ه.

(شهید)_ساده بگویم این سر نخ ها رو می بینی پی اشون رو بگیر و بیا به اینجا می رسی.

_اینهمه کلاف این همه نخ ها رو می خواهی چی کار.

(جنت مکان دومی)_خیلی ها رو دیدم که میشینن اینجا تویه ترمینال و بافتنی می بافند.

_اوه نه راستش علاقه ای به بافتنی ندارم.

فقط خواستم اسلوبش رو هم بشناسم اول برای بچه های خودم بود که خانمهای پیر میگرفتن می آوردند ترمینال بعد تونستم به بچه های دیگه هم که تویه ترمینال گیر افتادند کمک کنم

الان انگار بتونم به خود اون خانمهایی که اونجانشستند بافتنی می بافند هم کمکی برسونم.

آخه ترمینال هم شد جای زندگی؟

 _به ما گفتن آخرشه….

(شهید)_آخرشه ..خب آره هر چیزی می تونه آخری داشته باشه ولی چون آخرشه قرار نیست لزوما الاهی هم باشه.

….

نور

نور

اونهمه نور.

.

.

.